بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بینالمللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمیرفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشاندهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
استاد محمود فرشچیان
خیلی وقته که اصلا فرصت نکردم هیچ مطلبی روی وبلاگم پست کنم. دستش درد نکنه دوست خوبم
امیر که حداقل در این مدت
یک کامنت روی وبلاگ گذاشت. حقیقتش فعلا باید همه کارهای دیگه رو کنار بگذارم و پایان نامهام رو تموم کنم. حالا که فرصت کردم تا یک مطلب بنویسم، میخوام جالبترین چیزی که توی این مدت اتفاق افتاد رو براتون تعریف کنم.
خیلی وقت بود که فکر میکردم برای روی جلد پایاننامه چه تصویری انتخاب کنم. تا اینکه با دیدن یکی از مینیاتورهای
استاد محمود فرشچیان تصمیم خودم رو گرفتم. اسم این نقاشی رو روی اینترنت Celebration of Learning نوشته بود. حالا فقط یک مشکل کوچیک وجود داشت و اینکه چطور میتونستم این مینیاتور رو با کیفیت خیلی خوب بدست بیارم (ناگفته پیداست که اگر نمیتونستم نقاشی رو با کیفیت خوب چاپ کنم همه ارزش مینیاتور از دست میرفت). در ضمن به اجازه خود استاد فرشچیان هم احتیاج داشتم تا بتونم از نقاشی ایشون برای روی جلد استفاده کنم. خیلی روی اینترنت دنبال یک آدرس، شماره تلفن یا ایمیل از استاد فرشچیان گشتم ولی هرچه بیشتر گشتم کمتر یافتم. حتی برای مرکزی که روی اینترنت آثار استاد رو میفروخت ایمیل فرستادم ولی جوابی نگرفتم. پدرم زحمت کشیدند و در ایران پوستر این نقاشی را برام پیدا کردند و خریدند و متوجه شدم که اسم فارسی این منیاتور «
تکریم دانش» هست.
خلاصه یک روز به طور اتفاقی روی اینترنت آدرس ایمیل خانم پری کوشش رو پیدا کردم (دقیقا یادم نیست که ایشون روی سایتشون چی نوشته بودند که من رو متقاعد کرد حتما باید از آدرس استاد خبر داشته باشند). خلاصه خانم کوشش لطف کردند و آدرس پستی استاد رو در آمریکا (چونکه آقای فرشچیان در حال حاضر در آمریکا زندگی میکنند) برای من فرستادند.
هفتهها از وقتی که برای استاد نامه فرستادم گذشت ولی هیچ جوابی نگرفتم. تا اینکه دوست خوبم Marike از روی آدرس پستی که من داشتم دوتا شماره تلفن به نام محمود فرشچیان پیدا کرد! خیلی جالب بود و من اصلا باورم نمیشد. اولین شماره به فاکس وصل بود و دومین شماره.........
خانمی آنطرف خط گفت که آقای فرشچیان مشغول خواندن نماز هستند، شماره تلفنتون رو بگین تا خودشون بهتون زنگ بزنند.... از بس هول شده بودم شماره تلفن خونه یادم رفته بود!! گفتم: خیلی ممنون خودم تلفن میکنم. دوباره که تلفن کردم، صدای خیلی دوستانهای جوابم رو داد. باورم نمیشد که دارم با خود استاد فرشچیان حرف میزنم. در تمام طور عمرم اسم محمود فرشچیان را شنیده بودم و نقاشیهایش رو اینجا و آنجا دیده بودم و توی مجلهها، روزنامهها، رادیو و تلوزیون تعریفش رو شنیده بودم... و حالا داشتم به همین راحتی با تلفن با ایشون حرف میزدم.
از اینکه میخوام از نقاشی «تکریم دانش» استفاده کنم استقبال کرد و گفت که اصلا لازم نیست هیچ مبلغی بابت حق copyright بپردازم. همینطور گفت که نام انگلیسی این نقاشی Celebration of Learning نیست و نام درستش
Homage to Knowledge هست. قول داد که اسلاید این اثر رو برای من بفرسته و چند روز بعد یک نامه همراه با اسلاید و یک تصویر چاپی به دستم رسید. نامه به دست خط خودش بود (و چه خط زیبائی!). نوشته بود که اسلاید رو براش پس بفرستم چونکه فقط همین یک اسلاید رو داره!! (تصورش رو بکنید! همین یک اسلاید رو داره و اون رو به همین راحتی برای من فرستاد!!).
در حال حاضر من از اسلاید و همینطور از تصویر چاپی، فایل کامپیوتری تهیه کردم (که البته فایل تهیه شده از تصویر چاپی کیفیت بهتری داره) و هرچه زودتر اسلاید رو برای استاد پس میفرستم. دستشون درد نکنه و از خداوند عمر سرشار از سلامتی برای استاد آرزو میکنم.
برچسبها: هنر