بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بینالمللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمیرفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشاندهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
خبرنگار
بعضی وقتها که خبری را میشنوم یا میخوانم، به نظرم یک واقعه گذرا میرسد. ولی گاهی، بر حسب اتفاق، وقتی که آن خبر دنباله دار میشود، زیبائی (یا دردناکی) آن بیشتر به چشم میآید.
۲۴ اسفند سال ۱۳۸۳ در سایت
وبنوشتهها از محمدعلی ابطحی، یک یادداشت خواندم با عنوان: «
خبرنگاران، طنازی و نمایندگان مجلس هفتم». این زمانی بود که خانم
مسیح علینژاد در روزنامه همبستگی مقاله «
نمیهراسیم مگر از ایمان گمشده» را نوشت. خبر تا همینجا به اندازه کافی دردناک بود، ولی وقتی امروز در بیبیسی خواندم که: «
ورود یک خبرنگار به مجلس ایران ممنوع شد» .........
اگر به سایت روزنامه
همبستگی سری زدید، روزنامههای سهشنبه ۱۶ و چهارشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۸۴ را درباره این خبر نگاهی بکنید. نوشته
مسعود بهنود را هم در این رابطه با عنوان «
آیا دیگر کاری نمی توان کرد» بخوانید. قضاوت همهاش به عهده خودتان..............
راستی، تولد ۲۰۰ سالگی
هانس کریستین اندرسن مبارک!! خوشحالم که
در ایران هم این سالروزها را پاس میدارند.
برچسبها: همگانی