بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بینالمللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمیرفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشاندهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
قلیان بدتر است یا هروئین؟
یه خبر جالب:
مصرف قلیان در اماکن عمومی ایران ممنوع شد! شخصا فکر میکنم که این کار خیلی کار بیهوده ای باشه. آخه وقتی که مصرف مواد مخدر در ایران بیداد میکنه، قلیان کشیدن ممنوعیت داره؟؟ به قول سریال «آقا مجید» میگفت: «آخه ۱۴ هم تشویق داره؟»، حالا نقل کار اینهاست؛ «آخه قلیان هم ممنوعیت داره؟» ...
چند روز پیش تلوزیون بیبیسی یک
برنامه گزارشی از ایران پخش کرد که خیلی به نظر من جالب اومد. البته من از اواسط برنامه تماشا کردم. گزارش به صورت یک داستان مستند بود از یک مرد چهل و چند ساله که به خاطر مصرف مواد مخدر ایدز گرفته بود و حالا به کمک دکترش اعتیادش رو ترک کرده بود و سعی میکرد که یک زندگی بهتر داشته باشه. من از اونجا دیدم که دنبال یک همسر میگشت. دختری رو پیدا کردن که اهل کرمانشاه بود، بیست و چند ساله، ایدز داشت به خاطر شوهر معتادش که اون هم به خاطر ایدز مرده بود. با هم صحبت کردند (که خیلی قشنگ توی فیلم به صورت غیر مستقیم مسائل مربوط به خواستگاری و این حرفها رو نشون میداد) ولی از همدیگه خوششون نیومد. بیشتر به خاطر تفاوت زیاد سنی. بعدا توی یکی از جلسات آموزشی، مرده با یک زن سی و چند ساله آشنا شد که البته ایدز نداشت. خلاصه براش خیلی سخت بود که به دوست جدیدش بگه که ایدز داره. بعدا که باهاشون مصاحبه کرده بودن، زنه میگفت که وقتی مرده گفته که میخوام یک مسئله ای رو در مورد خودم بهت بگم، زنه فکر کرده که حتما طرف زن و بچه داره!! در همین حال توضیح میداد که ارتباط این زن و مرد به این شکل میتونه مشکل ساز باشه چونکه اینها هنوز با هم ازدواج نکرده اند. خیلی قشنگ طرز فکر، فرهنگ و آداب و رسوم رو توی فیلم نشون میداد و چون به طور غیر مستقیم همه را عنوان میکرد خیلی به دل میشست. خلاصه تصمیم گرفتن که عقد موقت بخونن. باز خیلی مختصر توضیح میداد که جریان عقد موقت چی هست و چطوری انجام میشه.
خلاصه، عقد کردن و با هم زندگی میکردند. هر از گاهی هر دو میرفتند پیش دکترشون. دکتر از زن پرسید: رابطه سکسیتون چطوره؟ زن گفت: خیلی خوبه. دکتر گفت: ارضاء میشی؟ زن گفت: بله، برای من خیلی خوبه. ولی با اینکه کاندوم استفاده میکنه ولی من حس میکنم که هنوز میترسه و نمیتونه راحت سکس داشته باشه. دکتر توضیح داد که البته شما باید بدونین که حتی با وجود استفاده از کاندوم، خطر گرفتن ایدز کاملا منتفی نیست. زن گفت: میدونم ولی من اون موقعی که تصمیم گرفتم باهاش ازدواج کنم این خطر رو قبول کردم. خلاصه فیلم با جشن تولد سه سالگی مرده (سه سال بود که اعتیادش رو ترک کرده بود) تموم شد.
در حین فیلم، وقتی که درباره شیوع ایدز در ایران صحبت میکرد یک گزارش خیلی مستند از یک معتاد در حین تزریق مواد تهیه کرده بود. ازش میپرسید که آیا از سرنگی که تو استفاده میکنی، کس دیگهای هم استفاده میکنه؟ میگفت: گاهی وقتها. پرسید:میدونی ایدز چیه؟ گفت: مرض خطرناکیه ولی درست نمیدونم چیه. پرسید: میدونی که اگه از سرنگ دیگران استفاده کنی ممکنه ایدز بگیری؟ گفت: وقتی که احتیاج دارم دیگه فکر این چیزها رو نمیکنم. پرسید: چرا مواد استفاده میکنی؟ گفت: برای اینکه مشکلاتم رو فراموش کنم و بشم یه آدم معمولی. پرسید: استفاده میکنی که بشی یه آدم معمولی یا اینکه استفاده میکنی تا کیف کنی؟ گفت: نه! برای اینکه بشم یه آدم معمولی. توی فیلم تصویرهائی از معتادهای خوابیده در پارکهای تهران رو هم نشون میداد.
حالا دوباره خبر بالا رو بخونید: .............. مصرف قلیان در اماکن عمومی ایران ممنوع شد.............
البته به نظر میاد که قلیان رو ممنوع کردهاند به خاطر اینکه دخترها و پسرهای مجرد به بهانه قلیان کشیدن با همدیگه خوش و بش نکنند. من فکر میکنم که با این کار مشکل فرهنگی ما بهتر که نمیشه، صد پله هم بدتر میشه. اگر میشد این فیلم مستند در مورد مواد مخدر و ایدز در ایران یا
گزارشهائی شبیه به این رو در خود ایران نمایش داد، نفعش برای مملکت از صد بار ممنوع کردن قلیان و امثالهم بیشتر بود.
برچسبها: اجتماعی