بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بینالمللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمیرفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشاندهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
کار از کجا خراب شد؟
برنارد لوئیس یک کتاب داره به اسم «
کار از کجا خراب شد؟» که سعی میکنه به این سؤال جواب بده که چرا در سده اخیر منطقه خاور میانه با اینهمه مشکل روبره شده در صورتی که در هزاره قبل این منطقه از دنیا مهد علم و تجارت بوده. من نمیدونم واقعا تا چه حد میشه به این سؤال جواب داد و حتی وقتی که جوابی پیدا کردیم تا چه حد به راه حل نزدیک شدیم. ولی کلا از طرح این مسئله خوشم میاد و خیلی وقتها با دوستانم که هستم در این مورد صحبت میکنیم البته بیشتر در مورد ایران نه در مورد کل خاور میانه.
پریروز با دوستم
امیر در اینباره صحبت میکردم. صحبت این بود که این مسئله خیلی پیچیده است و نمیشه در یک کلمه گفت که مشکل کجاست یا از کجا شروع شده. در اغلب اوقات هم به همون مشکل معروف «مرغ و تخم مرغ» میرسیم که مثلا نمیتونیم بگیم آیا مشکلات فرهنگی باعث مشکلات سیاسی شدن یا برعکس. ولی امیر حرف قشنگی زد. گفت که: «
قسمت اعظم مشکلات از اینجا ناشی میشه که متاسفانه در فرهنگ جاری کشور، ما به همدیگه احترام نمیگذاریم!» دیدم که بد نمیگه. این احترام نگذاشتن در همه زمینه ها هست. از رانندگی گرفته تا لباس پوشیدن، راه رفتن، فکر کردن، نوشتن، قرار گذاشتن، و هر چیزی که فکرش رو بکنید.......
روز بعد یه مهمونی دعوت داشتیم و یکی از افرادی که باهاش صحبت میکردیم دو تا مطلب جالب گفت. یکی اینکه راحت طلبی اکثریت ما باعث شکست ما میشه. مثلا وقتی که دکتر مصدق در گیر و دار ملی کردن صنعت نفت بود، به واسطه سیاست های دولت انگلیس ایران تحت فشار اقتصادی قرار گرفت و (شاید) یکی از مسائلی که باعث شد مردم پشت مصدق را خالی کنند همین بود. نکته دومی که گفت این بود که ما چطور باید به این نقطات ضعف خودمون واقف بشیم. میگفت که مثلا وقتی فیلم «
مارمولک» ساخته میشه، مردم خیلی استقبال میکنند و خوششون میاد ولی چه فایده. همه اون چیزهائی که توی فیلم نشون میده واضح و مبرهنه. فیلم خوب اونه که نقاط ضعف ما رو نشونمون بده که وقتی شب رفتیم خونه فکرمون به کار بیفته که «راستی! اینجوریه!!! چکار کنیم؟؟» و وقتی که شروع به فکر کردن کردیم راه حل هم کم کم پیدا میشه.
این حرف را بابای من هم همیشه میزنند. مثلا توی روضه ها چه فایده که همیشه بگیم بهبه و چهچه چه مردم خوبی داریم، چه مملکت خوبی داریم. باید بگیم کجاها خرابه تا بهش فکر کنیم و کم کم درستش کنیم.......
برچسبها: اجتماعی, تاریخ